کلافه است سکوتم
عمق شعری که بیت هایش
فریادمیزندعن قریب
احساس بی توبودن را!
بیاکه سوسومیکند چراغ ذهن
روشن کن دوباره
شمع نیم سوخته ی بی پروانه ام
تاکوچ کند بغض بی پایان گلو
که گاه سرک میکشد ، تا...

بشکنم این آینه تارنگ چشمانم نبیند
بیش ازاین هم صورت زشت وپریشانم نبیند
اشک درونِ چشمه ی آشفته ازحالم نشسته
غم چومیبارد درآن موج خروشانم نبیند
مادرم ازنکبتِ رخسارمن ماتم گرفته !
میروم ازکوی اوتا...

چوپایان میرسد بازی
درون دخمه ای پنهان کنندمارا !
اطاقی کوچک وتاریک
با حیوان وُ آدمهای رنگارنگ
یکی شاه وُیکی اسب وُ یکی فیل !
همچون پادگان بی دروپیکر
پرازسربازبی مصرف
ورخ هایی که بی رخ گشته ازظ...

دوباره شب هویدا شد ، دوباره سربه دیوارم
چوخشت خام وبی مصرف ، دمادم روبه آوارم
دلم میسوزدازحالم ، اسیرم کرده دردعشق
شب وُروزم پریشانی ، همین باشد فقط کارم
نشستم کنج میخانه ، دمی بی خودشوم ازخود
نب...

تاکی دراین بیغوله ره باید پیاده طی کنم
مردم دراین غربت بگوترک دیارش کی کنم
افتاده ام مخمورومست درگوشه ی میخانه ها
جانم به لب آمد کنون تنها ویارمی کنم
درکوله بارم خستگی مهمان شده بردوش من
ازبُن گر...