«بوی ریا»
وای اگر روبه مکّار بگردد سلطان
وای بر حال چنین بیشه و آن شیر ژیان
روز جنگل بشود تار و نتابد خورشید
گر چه دیوار ندارد بشود یک زندان
پایه ی تخت ریا عاقبتش می شکند
سرنگون می شود هر کس ...
«نمی خواهم»
هوا سرد است و سرمای زمستان را نمی خواهم
در این ویرانه ها من باد و طوفان را نمی خواهم
اگر سگ گرگ خونخواری شود همراه با چوپان
من بزغاله این سگهای چوپان را نمی خواهم
اگر ماه شبی با ش...
«چشمه ی عشق»
ماهی بنوش از آب این چشمه گواراست
ای ماهیِ لب تشنه دریا حاصل ماست
دل را مکن دشت و کویری پُر خس و خار
آرامش این دل فقط در قعر دریاست
گرمای جان از آتش عشق درون است
عشق درون دُردانه ا...
«بابا آب داد»
بابا آب داد گذشت و ما شدیم پیر
دفتر خاطره هامان شده دلگیر
دیگر از کودک باران خبری نیست
پای کودک شده چوبین شده زنجیر
آسمان ظلمت و تاری شده امشب
شیر موشی شده روبه شده چون شیر
گشته...
«موی سپید»
افسوس که عمر ما چو بیهوده گذشت
این برف زمانه بر سر و رو بنشست
قامت شده چون کمان آرش امروز
دالی شده آن اَلف در این عالم پَست
هر لحظه به فکر صبح روزِ دگری
آن لحظه ی عمر ما همی رفته ز...
تبلیغات
