نیـک بنگر کـه چه مردانه بـه خون غلتیـدند

عارفانی که ز شب تا به سحر کوشیدند

شـب بـه یلـدای سـتمبارگی اش مـی بالید

آن بساطِ شبِ یلدای ستـم برچـیدند

...

کنون که یارِ منی از تهِ دلم گویم
به دشتِ چشم خیالت همیشه می رویم
بهار باشد و یا فصلِ زرد پاییزی
به رویشی مدد از نورِ عشق می جویم
به هر جهت برود موج چشم تو، من هم
به جان و دل به نگاهت، همیشه هم...

چه زود آن همه شادی گذشت، تنهایم
شدم به موی تو گُم ، کس نکرد پیدایم

فقط بگو که بیایم همین مرا کافی ست
به شوقِ برقِ نگاهت ، چو برق می آیم

15فرورین1397...

تو بنده ی خدایی و من بنده ی دلم
تو در پی خدا و خدا در مقابلم

در دل بجز شقایق عاشق کسی ندید
تا باغبان خداست، همین است حاصلم

از بس که خیره مانده ی چشمِ تو بوده ام
ترسیمِ موجِ چشمِ تو، شد از...

مردم چرا بر شیشه ها، ها می گذارند؟
اندوه را بر قابِ فردا می گذارند

اینجا غرور وحشی خاکستری ها
بر روی حرفِ خوبِ تو پا می گذارند

اینجا فقط کودن اگر باشی رهایی
ورنه تو را تا کرده ، تا تا، م...