تو که باشی غزل چشم قشنگت کافیست
طعم شهد عسل چشم قشنگت کافیست

همه ارکان غزل با تو نفس می گیرند
مثل ضرب المثل چشم قشنگت کافیست

سر چشمان تو با آینه دعوا داریم
با تو حتا جدل چشم قشنگت کافیس...

عشق هم بی تو در این شهر به تنگ آمده است
کوچه با من سر تو باز به جنگ آمده است

همه جا پرچم تصنیف بلند است بلند
نوبت عربده بازان دورنگ آمده است

شهر می میرد و انگار کسی پاپی نیست
سایه انگار ...

در چشم تو پلنگ غزل آرمیده است
یعنی غزل به کوی غزالان رسیده است

در باغ عشق مرغ قناعت نگاه را
تا کوچه های تنگ نگاهت کشیده است

در ما پرنده های تنت سِیر می کنند
از چشم آسمان تو باران چکیده است
...

من پرتگاه آخرین احساس پروازم
در لشکر لیلائیان خود را نمی بازم

آهوی خوش نقش همین جنگل که میبینی
در لابلای شاخه های غم سرافرازم

بیراهه ها هرگز نمی فهمند شعرم را
آئینه ها را در غزل یک عمر می ت...

تصنیف چشمت یک غزل از عمق جان است
دستان تو با دست هایم مهربان است

این زخم ها با شعر من مانوس هستند
احساس من مرز زمین و آسمان است

پرواز یعنی شاعری در اوج حسرت
درگیر احساسی که با غم هم زبان است
...