رسید مژده به باران که بیقرار توام
بخوان ترانه شوقم که بر مدار توام

تو آسمانی و من ماه آذری صفتم
جهان سبز منی و سر قرار تو ام

شمیم خنده ی شوقم رسیده تا ته دشت
بخوان برای دلم تا که در جوار ت...

مانده ام غم چرا به احساسم
طعم باران عشق می ریزد
بر تن ساحل نگاهم نیز
بغض طوفان عشق می ریزد

بنشین اندکی هیاهو کن
ذوق من خسته از پرستوهاست
دشت در دشت باورم هر شب
صحنه ی جست و خیز آهوهاست
...

از ما بریده ای و به باور رسیده ای
وقتی بهانه موقع باران چکیدن است
یک فصل از تلاطم دریا شکسته ای
اما همیشه آخر دنیا رسیدن است

شب روبروی چشم تو بن بست می شود
یعنی غزل غزل به تغزل رها شدن
...

غم آمده کنار دلم ضجه می زند
من مانده ام که درد دلم را کجا برم
من مانده ام که سلسله داغ و درد را
تا کی شبیه آینه طاقت بیاورم

افتاده است مرغ دلم پا نمی شود
بغضم دوباره حنجره ام را شکسته ا...

من زنی را می شناسم بوی باور می دهد
آسمان یک تکه از برق نگاهش بوده است
صبح تا گل می کند ابیات من پی می برند
نور اصلن از تبار روی ماهش بوده است

من زنی را می شناسم در ردیف شعرهام
شاه بیت عشق...