از ما بریده ای و به باور رسیده ای
وقتی بهانه موقع باران چکیدن است
یک فصل از تلاطم دریا شکسته ای
اما همیشه آخر دنیا رسیدن است
شب روبروی چشم تو بن بست می شود
یعنی غزل غزل به تغزل رها شدن
تا صبح عشق گام تو در امتداد نور
در بغض سرخ خنده گل آشنا شدن
دستی گلوی سرخ مرا لمس کرده است
تا سرکشد پیاله ی عشقی که در من است
آسوده ایم و پشت دلت صف کشیده ایم
وقتی که کار موی تو هر شب وزیدن است
دنیای ما شکنجه جسم است و قبض روح
یعنی همیشه راه رسیدن بلند نیست
اینجا سکوت مدعیان را شنیده ایم
احساس بغض خنده ی باران شنیدنی ست
لبخند باغ آینه دار " پرستش " است
باران برقص بر تن سنگین شعر من
با هرچه شوق آینه گردان باغ نیست
نقشی که مانده بر تن غمگین شعر من
پرستش مددی
۱۳۹۵.۰۹.۰۷
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
سیدعلمدار ابوطالبی نژاد
-
مهدی دلخانی
نظر 2
محمد جوکار 09 آذر 1395 00:16
درودها و آفرین ها بر اندیشەی پویا،قریحه روان ، قلم شیوا و نغز و احساس نابتان
پرستش مددی 09 آذر 1395 15:14
عرض ادب و احترام
سپاسگزار مهر و لطفتان هستم استاد جوکار گرانقدر