هرچند گرد غم به دل ما رسیده است
اما بهار تازه به این جا رسیده است

شعری نوشته ام که تو را موج می زند
طوفان موی تو به ثریا رسیده است

وقتی سکوت خسته ساحل پر از شماست
عطر تنت به ساحل دریا ر...

در من بتابان یک غزل از باور مهتاب را
احساس کن در چشم شب آئینه ی بی تاب را

طوفان بپیچان در تن دریای ذوقم با غزل
آزاد کن دیوانه ی افتاده در گرداب را

بر ساحل پلکت ببین قوهای سرمست از لبت
...

مثل آهویی که راه بیشه را گم میکند
در خیالاتش پلنگی را تجسم میکند

دلبر ما گوهر زیبایی خود را فقط
وقف دلهای پریشان حال مردم میکند

شعر می بارد تمام قامتش در باورم
او همیشه با غزلهایش تکلم می...

پلک هایت آسمان را هم به پائین می کشد
صحنه های زندگی را هم نمادین می کشد

هر نگاهت یک غزل می پرورد در جان من
منتها نقاش چشمان تو غمگین می کشد

رد پای بغض هایت را گرفتم در غزل
کار من دارد ...

سایه بانت شدم بیاسایی
زیر بارانی از نگاه خودت
مثل آهوی خسته ای برسی
گاه گاهی به آبراه خودت

بنشینی به ماه زل بزنی
نور را در خودت نفس بکشی
در حصار سیاه زندگی ات
با مداد غزل قفس بکشی
...