با قطره هایِ اشکم . از دردِ خود نوشتم
بر رویِ کاغذِ عشق . از رنج وُ سرگذشتم

از سوزِ ناله هایم . آتش گرفت به دفتر
او میکشید زبانه . از داغِ سـرنـوشتم

من در حریمِ ظلمت . با آنهمه مصیبت
دیدم...

زنـدگـی چـیـسـت؟
خانهء ما در کجایِ عالم است ؟
خانهء آدم کجاست ؟

در کجایِ این زمین باید که زیست ؟
قصهء این آمدن ، رفتن ز چیست ؟

زنـدگـی چـیـسـت ؟
زندگی شاید نگاهِ عاشقیست ،
............

ما بی غم و مدهوشیم ، گویا که فراموشیم
رسوا شده عشقیم ، افسرده و خاموشیم

یک لحظه جدا از هم ، یک لحظه هم آغوشیم
مستیم و نمی دانیم ، زین باده که می نوشیم...

پـاره های سکوت را
در انـتـهـای
آن همه انتظار
به هم پیوستم.....

تا در آغاز دیدنت
که مرا نوید جان دادی
تنها یک فریاد شوم
و بر این همنفسی
ژاله های از شادی بر آمده ام را
نثارت کنم. ......

خانهء عشق کجاست ؟
..................... کوچه ها
...................... پنجره ها
..........................خاطره ها
آن همه شادی و آن مـهـر و صفا

کـه می گـفـت مـادربـزرگ
دخـتـرا کــوزه بـه س...