در کنار شهر عاشقی
رودی است به مهتاب درون تو
در شبی زیبا با گل واژه های بودن
آنجا من در انتظار تو هستم
در ساحل زندگی
اما می ترسم از طوفان
قایقی دارم خسته تر از من
انتظاری بی پایان
چرا رفتی...

دل مزار عشق است و دیوانگی
سرخوش و مستانه و بیچارگی
دل به دامن می زند پروانه را
شمع می سوزاند دل دیوانه را

لعنت بر این دل که حیا نمی کند
با من سر لج داردو حاشا نمی کند
خواب خوش اختیار دیوانگی بود
بیچاره آدمی که کاری نمی کند
فرمان عقل بردن اشتباه و حرام بود
از این طبیب بپرس که دوایی نمی کند
با هر که گ...

این دل چه کند ز دست تنهایی خود

زین خواب که تعبیرش ویرانی ماست

همیشه نگاهم به موی سپید توبود
درآرزوی خدمت بارگاه توبود
بسی تلاش من وقصه های طولانی
به هردری که زدم تلاش بیهوده بود
زمان گذشت خون به جانم خشکید
که این سوار خسته درانتظارتوبود
چوناله های من وشب ...