چون غریبی بیکسم ، آهم ، خرابم ، دادم ، فقانم ، نیستم
چون به ماهی ، مست آبم ، تشنه ام ،محتاج هیچکس نیستم
چون به شاعر ، چشمه ام ، مستم ، خرابم ، هیستم
چون به سایه ، روز را طی می کنم
در جفای شب ، همی این سو آن سو می کنم
من منم ، من همی در تمام خلقت شعرم ، جان همسو ریستم
غم به پیمانه زنم ، چون آتشی ، بر شب جانانه زنم
تو مگو من کیستم !
من خرابات غمم ، همچو مرغی در قفس من نیستم !
خسته ام !
درمانده ام !
چون امیر فرمانده ام !
گر بگویم کیستم یا چیستم
سر به کوهستان زنی
چون من همی ! شاعر شعر نو در این روزگار ، من نیستم
امیر ضیغمی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 05 فروردین 1399 10:36
چون امیر فرمانده ام !
خسرو فیضی 05 فروردین 1399 12:57
. با درودی پاک و مهر افروز
. استاد گرامی کلک خوش خرامتان بی نیاز از نقاش
. چین نقش ها تصویر کرد . تا بیاموزم که این
. جادوی کلمات چگونه به اسارت می برد دوستان را
. مشتاق بهره بری از قلم هنرمندتان هستم
.
محمد علی رضا پور 05 فروردین 1399 14:01
درود
بالاخره هستی یا نیستی؟
محمد علی رضا پور 05 فروردین 1399 14:01
سلام و درود،
برای معرفی بیش از پیش قالب های تازه و توامند "سروش"،
"سه گلشن" و "شعر سبز(چندآهنگ)" به همراهی تان نیازمندیم.
سروش دو قسمتی
دستت آماده کن!/ “دل گِرو در کِرِشمه های تمشک!”//
سروش سه قسمتی
دل گدازنده، دلنواز آمد/ باز با ناز و سرفراز آمد/ کاشکی داشتم دلی، دلکی .//
سروش چهار قسمتی
آفتاب غروب و کشتی و آب/ موج بی تاب و التهاب و شتاب/ آی دریا! بیا مرا دریاب /
مثل ماهی به ساحل افتادم(افتادَه م) .//
سروش پنج قسمتی
مِه چه زیبا نِشَست بر تنِ دشت/
ناز و نرم از کنار دشت گذشت/
خاطرات تو در دلم آمد/
نازتازان و بی گذشت گذشت/
باز، گلگشت، نوعروس، خیال
(خوانش دیگر: باز، گلگشتِ نوعروسِ خیال .)//
(سروش، قالبی تازه و توانمند در شعر فارسی و تا حدود زیادی، جامع قالب های دوبیتی، رباعی و سه گانی و همچنین پلی میان شعر سنّتی و شعر نو ست.)