باران بود که گمت کردم
در لغزش چشمان ماه
وقتی خائنانه
پشت ابهام ابر پنهان شد
شبی که
سراشیبی تپه های تنهایی را
در من قدم زدی...
کجای این زندگی گمت کردم؟!
در شیب کدام شب؟
در مسیر کدام یاد؟
در سایه روشن کدام حرف ؟
در ابهام کدامین فصل؟
که وقتی ردپایت را دنبال کردم
به زمستان رسیدم...
سیلویا اسفندیاری
نظر 24
-
-
-
-
-
علی معصومی 24 اردیبهشت 1399 20:26
درود های بیکران
ارجمند
قلم بر نقش الهام خدا شد
جهان لبریز پیغام خدا شد
◇◇◇◇◇
-
خسرو فیضی 24 اردیبهشت 1399 20:32
. درودها نثارتان باد
. استاد مهر بانوی فرهیخته و ادیب کلک هنرمندتان
. تصاویر زیبایی را به نیکویی ترسیم کرده است
. بیش از بیش خوشحالم که . . شاعر مهمان . . با نقدی به زبان عربی !!!!
. کُل سروده سرکار را بر باد فنا . . !!!! هر چند همه اش زبان فارسی
. می باشد و از دست رس بدورررر
. 
-
سیلویا اسفندیاری 24 اردیبهشت 1399 20:50
سپاسگزارم استاد
لطفتون مستدام
هرچند متوجه منظورتون نشدم از کدام نقد و کدام شاعر مهمان صحبت می فرمایید؟ -
سیلویا اسفندیاری 24 اردیبهشت 1399 21:45
سلام و درود استاد عزیز
از محبتتون بسیار ممنونم ، الان متوجه شدم ببخشید
راستش استاد ، بنده خودم از استاد حاج محمدی خواهش کرده بودم لطف کنن روی اشعارم نقد بگذارند و صفحه نقد رو هم باز گذاشتم
ایشون هم لطف کردند و وقت گذاشتن
در ضمن ایشون فقط چند کلمه حشو رو حذف کردن چند علامت سوال هم اضافه کردن و جسارتا فکر نمیکنم این به معنی بر فنا رفتن سروده ی بنده باشه
من قبلتر هم عرض کرده بودم دوست دارم اینجا مکانی برای یادگیری بیشتر و به اشتراک گذاشتن نقطه نظرات باشه و امیدوارم در این مورد
اشتباه نکرده باشم
با بهترین درودهایم استاد
-
-
اکبر رشنو 25 اردیبهشت 1399 02:25
sgh
سلام و درودها
بانو عالی سلیس و روان چون بارا ن چون آب که الفبای روشنی بود
دستمریزاد و -
-
-
-
منوچهر فتیان پور 26 اردیبهشت 1399 13:02
سلام و درود بانو
بسیار عالی سرودی
شهادت مولا علی بشما بزرگوار تسلیت عرض می کنم
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
mehdi rafiee
-
نستـــــرن طالبـــــــــزاده
-
Susan Jafarzade
نقد 3
ابراهیم حاج محمدی 24 اردیبهشت 1399 21:00
درود.
اولا: کلمه ی ((در)) در دو جا حشو است و اصلا نیازی به آوردنش نیست
۱- قبل از (شبی)
۲- قبل از ( کجای)
ثانیا: [[ گمت کردم]] را بعد از [[ کدام حرف]]حذف کنید
ثانیا: به [[ مه و شبنم]] چندان نیازی نیست
ثالثا: علامت سوال را بعد از [[ کدام شب]] و [[ کدام باد]] و [[ کدام فصل]] بیفزایید. تا بشود:
باران بود که گمت کردم
در لغزش چشمان ماه
وقتی خائنانه
پشت ابهام ابر پنهان شد
شبی که
سراشیبی تپه های تنهایی را
در من قدم زدی...
کجای این زندگی گمت کردم؟!
در شیب کدام شب؟
در مسیر کدام یاد؟
در سایه روشن کدام حرف؟!
در ابهام کدامین فصل؟
که وقتی ردپایت را دنبال کردم
به زمستان رسیدم...
سیلویا اسفندیاری 24 اردیبهشت 1399 21:37
سلام استاد عزیز
مهر حضور سبزتان را قدردانم استاد
ممنون از اصلاحیه، بسیار لطف کردید
نظر عالی شما رو با کمال امتنان میپذیرم و اعمال خواهم کرد
فقط محض اطلاع استاد ، شعر اولیه بنده ، غیر از حشویات که فرمودید به همین صورت اصلاحیه شما بود منتها در یکی از شب شعرها استاد رشنو که استاد بزرگوار بنده هستند فرمودند بعد از حرف ، گمت کردم اضافه کنم
که اضافه شد که این دو کلمه الان باعث سردر گمی بنده شده
دوم مه در اینجا چون با ماه مراعات نظیره آوردم و نیز م، پرده ای است که جلوی دید رو میگیره
حالا به نظر شما ترکیب
مه بود
و باران نم نم
که گمت کردم
بهتر نیست؟ که فقط شبنم حذف بشه؟ یا کلا مه را حذف کنم؟
باز هم از وقت و اصلاحات ارزشمندتون روی سروده هایم بسیار ممنونم
ابراهیم حاج محمدی 25 اردیبهشت 1399 00:39
درود دخترم
حضرت دوست استاد رشنو را نیک می شناسم و نظرشان قابل احترام است
من هم نظر خودم را خدمتتان عرض کردم . این شما هستید که بایستی نقد و نظرهای متفاوت را بشنوید و هر کدام را که بهتر است بپذیرید.بنظرم با اصلاحی که الان صورت پذیرفته سپید سروده ای ناب و قابل ترحیب
از کار در آمده است . زیاد هم گوش مبارکتان به هذیان گویی کسی که در یک سروده اش چندین مورد لغزش وزنی وجود دارد
و ضعف تالیف بدهکار نباشد و نباید به به و چه چه اینگونه افراد را وقعی نهید. کسی که علاوه بر اینکه سروده های خودش دارای لغزش وزنی و ضعف تالیف است و عملا ثابت کرده است که شعر نیمایی را از سپید تشخیص نمی دهد و ذیل هر سروده ی سست و ضعیفی به به و چه چه کند
پر واضح است که سخن ناشناسی است که نان به قرض می دهد تا دیگران هم سروده های سست و ضعیف او را با به به رو چه چهی متقابل بستایند. دلخوشی این بیچاره ها به همین
سرگرمی های بچه گانه است که چیزی جز پسرفت نصیبشان نگردیده و نمی گردد. بر این باورم که
سرودن یک شعر سپید ناب از سرودن شعر سنتی دشوارتر است. سرکار عالی تا می توانید رمان های خوب و قوی بخوانید و تا می توانید سروده های سپید سرایان و نیمایی سرایان چیره دست را مطالعه کنید .به همین روالی که هم اکنون در پیش گرفته اید ادامه دهید و بی هیچ واهمه ای آثارتان را در معرض نقد قرار دهید . هیچ لزومی هم ندارد که همه ی نقد ها را بپذیرید. فقط از نقد نهراسید .
سیلویا اسفندیاری 25 اردیبهشت 1399 00:58
سلام و سپاس استاد عزیز و چیره دست
سپاسگزارم از وقت گرانبهایی که صرف کردید
و ممنون از اصلاحیه ها و راهکارهای خوبتان
در پناه خداوند شاد و سلامت باشید