ولادت – 10 رجب – 1398
میلادِ محمّد تقی گردیده
عطرِ گلِ نرگس، به فضا پیچیده
صد شکرِ خدا، که طلعت و چهرۀ او
چشمِ اَحَدی نظر نکرده، دیده
از اوجِ سماء، چو اختری پیدا شد
در اوجِ فَلَک، ستاره ای تابیده
در ظلمتِ گمراهی و، ظلمِ ظالم
هادی به هدایتش، خدا را دیده
از شوقِ گُلِ رویِ جمالِ آقا
صد دانه دُرِ شعف، به گُل غلطیده
گویی که رضا، به حمد و شکرِ ایزد
از جود و کَرَم، دُری چنین ساییده
او منتظرِ قدومِ مولا بوده
حالا که بیامده، به او بالیده
با چشمِ دلت، نگر به عرش و ملکوت
امشب که رضا، نورِ خدا پاشیده
پروانه پُر از عطرِ گل و، عشقِ سَحَر
گُل وا شده و، به شاخِ تر رقصیده
آن دم که جوادِ دین، به دنیا آمد
گویی که مَلِک، رویِ رضا بوسیده
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 04 اسفند 1399 16:20
سیده فرزانه رضوانی نژاد 07 اسفند 1399 01:59
سلام و سپاس
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 06 اسفند 1399 00:05
سیده فرزانه رضوانی نژاد 07 اسفند 1399 01:59
سلام و سپاس