مرو ای دوست که دل یکدله دیوانه ی توست
شمع جان باش که او یکسره پروانه ی توست
بی وفایی مکن ای یار ، هنوز این دل زار
با همه سنگ دلی، عاشق بیچاره ی توست
ای خوش آن روز که در کنج دلت جا گیرد
این دل غم زده عمریست که آواره ی توست
با رقیبان همه شب گرچه نشستید به بزم
هر شب و روز خیالم به در خانه ی توست
باده نوشان همه از جام می ات مدهوشند
دل ما مستِ می نرگس مستانه ی توست
همه امروز به گلگشت و به صحرا شده اند
این دل سوخته سرگشته ی کاشانه ی توست
گرچه جان می دهد از دیدن آن روی چو ماه
چه کند بیش ندارد که فدا سازد و شرمنده ی توست
گرچه مست است ز مینای دو چشم سیه ات
چشم دل هر شب و هر روز به پیمانه ی توست
یکم فروردین ۱۴۰۰
جواد_امیرحسینی
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 11
امیر عاجلو 01 اردیبهشت 1400 04:56
درود بزرگوار ا
علی مزینانی عسکری 01 اردیبهشت 1400 05:57
سلام و عرض ادب
احسنت
بسیار زیباست و دلنشین
سیمین حیدریان 01 اردیبهشت 1400 07:53
سلام و درودها
کیوان هایلی 01 اردیبهشت 1400 08:53
درودها بر شما دوست عزیزجناب امیرحسینی
بسیار زیبا سرودید
دستمریزاد
کاویان هایل مقدم 01 اردیبهشت 1400 10:06
خیلی خیلی خیلی دلنشین
کیف کردم
آفرین بر شما
شهرام بذلی 01 اردیبهشت 1400 13:34
درودها نثارتان حضرت شاعر
آفرینها گرامی
غلامحسین جمعی 01 اردیبهشت 1400 16:37
درودو سپاس بزرگوار فرهیخته و با ذوقم
جناب حسینی
دستمریزاد عزیز زیبا و دوست داشتنی است
اما مصرع زیر نسبت به بقیه ابیات
((چه کند بیش ندارد که فدا سازد و شرمنده ی توست))
درواقع ( فداسازد )
حداقل 4 هجای اضافی دارد که بهتر است برایش چاره بیندیشید
زیرا بدون در نظر گرفتن وزن مربوطه و کوتاهی بلندی هجا ها
حتی اگر تعداد هجاها را بشماریم مشخص خواهد شد
با احترام
جواد امیرحسینی 01 اردیبهشت 1400 23:08
سپاگزارم استاد جمعی بزرگوار از دقت جنابعالی. باعث افتخار منه که شما اشعار بنده را می خونید. حتما بر اساس نظرارزشمند جنابعالی سعی می کنم تغییرات لازم را اعمال کنم.
جواد مرادی 01 اردیبهشت 1400 16:50
درود جناب حسینی شاعر گرانقدر
زیبا بود دوست من
روناک غریب لکی 01 اردیبهشت 1400 23:31
درود بر شما گرامی بسیار زیباست
محمد خوش بین 04 اردیبهشت 1400 17:13
درود بر شما