سید مهدی نژادهاشمی

قهوه

ارسال شده در تاریخ : 17 شهریور 1401 | شماره ثبت : H9422198

نشسته ام تک و تنها و قهوه می نوشم
تمام تلخی عالم شده است تن پوشم

ندیده است دلم روز خوش دراین دنیا
چنان که بعد تو شادی شده فراموشم

چه بار های گرانی به دوش من رفته
که درک کرده ؟!غمت را نشسته بر دوشم

هنوز منتظرم تا دوباره برگردی
که از گناهِ نگاه ِتو چشم می پوشم

من از جفای تو چیزی به دل نمی گیرم
چه داشت جای تو زانوی غم در آغوشم!

به مرگ راضی ام و خسته از زمین و زمان
به زندگی پس از رفتنت نمی کوشم

شبیه شمع تولد بزن مرا آتش
سرم هوای تو را کرده است و خاموشم

هبوط کرده ام از غم به عمق تنهایی
بجز خیال تو با هیچ کس نمی جوشم

مرا بگیر درآغوش بی حواسی ِ خود
به نام عشق بخوان عشق را دَرِ گوشم

هزار و سیصد و پنجاو هشت بود که من ...
کنار جاده نشستم که عمر بفروشم

#سید_مهدی_نژاد_هاشمی
#شعر_ایران
#غزل_امروز
#غزل_معاصر
#غزلسرایان_معاصر
#درمتداد_شعر
#غزل_دیروز
#غزل_کلاسیک
#غزلسرا_معاصر
#شعر_معاصر
#غزل_مسافر
#غزل_نوین_ایران.
#کتاب _مردی شبیه خوابهای پرتقالی_۱۳۹۱_انتشارات _شاملو_مشهد