"رویشی دوباره"
تا من برگردم و
به رویشی دوباره برسم
تا در پگاه دو نگاه
در هم بریزم و
قراری شکل بگیرد.
همین طور تا چشم به افق دوخته ام،
اینک آغاز می شوم
در گوشه ای به تنهایی
و به اولین سبزه
اولین رود
اولین نسیم بهاری
سلام می دهم.
می تپم پر شور
به گاه لحظه ی شکوفا شدن یک گل،
و آنگونه اوج می گیرم
که فرود بیایم در برگ.
این چشمه نامش خورشید است
و این سینه
آنچنان که بایست
به سرشاخه های ایمان
رسیده است...!
شاعر: مرضیه رشیدپور(کیمیا)
.
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 09 فروردین 1401 18:49
.مانا باشید و شاعر
مرضیه رشیدپور 10 فروردین 1401 08:44
سپاسگزارم
مراد مراغه 09 فروردین 1401 20:49
سلام و درودها
سروده زیبا و دلنوازی است
برقرار باشید
مرضیه رشیدپور 10 فروردین 1401 08:44
سپاسگزارم
مرضیه رشیدپور 10 فروردین 1401 08:44
سپاسگزارم
کرم عرب عامری 10 فروردین 1401 12:32