اله یار خادمیان

امتیاز اعضا:

مشق، عشق

ارسال شده در تاریخ : 14 اسفند 1394 | شماره ثبت : H942750

در نگاهی، بنده می گردد دلی
صد بلا بر خیزد از بانگِ بلی

نظم می گیرد به مهری زندگی
سبز می گردد به اشکی حاصلی

بار بگذارد به دوشت بوسه ای
هوش نگذارد برایت، ترگلی

خنده ای طوفان بر انگیزد عجیب
غرق می گردد به موجی ساحلی

از طراوت جلوه می گیرد بهار
تا نروید گل نسوزد بلبلی

در نما یی نام ها ویران شود
شاه را دل می رباید سائلی

خال، خالی می کند علامه را
گم شود در رنگ و نقشی فاضلی

ای اسیرِ چشمِ سحر آمیزِ نقش/
تا بکی از نفس غیرت غافلی

گربخوانی صد رساله مشقِ عشق
چون برون از حسّ و حالی جاهلی

شاعر بی عشق شعرش گل نکرد
گر نسوزد سوز و سازت زائلی

عشق و دل آیینه ی ایزد نماست
گر به غیراز آن ببینی باطلی