اله یار خادمیان

امتیاز اعضا:

روز بی بالی

ارسال شده در تاریخ : 14 امرداد 1395 | شماره ثبت : H943804

مرابستان ، مرا بستان ،از این زیبایِ پوشالی

شدم گندیده از گندم شدم گِل مال از این شالی

دلم زخم و تنم درد و تبم فریادِ بی پایان

نَفَس را می کُشد آوای این نی ها ی توخالی

کجا ،تاکی غمِ این رخ نمایانِ دروغ انگیز

شدم دروحشت از تشبیه و توصیفات جنجالی

نماز عاری از خدمت به یک ارزن نمی ارزد

خدایا خسته ام از این تقد س های اغفالی

خودم را کرده ام مشغول و بازی می دهم دل را

غزل گفتم ، بلوغ عاشقی من را نشد حالی

همه مد احیِ شطح و همه تعریفِ بی عرفان

نباشد غیرِ صنعت ، این تغزل های اجلالی

کجا باید روم تا سر بگیرد وصل بی پایان

کسی باید درآغوشم بگیرد روز بی با لی