تقصیر من و توست، که جاهل ماندیم
در سیرت خود ، مسخ که غافل ماندیم
از بذر حقارت بیفشاند جدا
بد کینه گی محض، که زائل ماندیم
ای بی خرد ار فرصت اغفال ز تو
یک تیره ، غضبناک که مایل ماندیم
اندیشه چو برخاست به قهر آنه خود
تقدیر همه قعر ، که نازل ماندیم
تاوان جوامع ، تمنایی مهر
در حیرت افسون که حائل ماندیم
فرق است میان هنر دوستی خشم
با موهبت عشق که عادل ماندیم
تا رست ز آراسته انسان خردمند
دور از همه نفرت که عاقل ماندیم
سروده شده توسط ادریس علیزاده
سی ام مهر ۱۴۰۱
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 02 آبان 1401 11:50
لطیف و دلنشین
ادریس علیزاده 05 آبان 1401 09:06
درود بر شما