نه به دنیا و نه آلات دنیایی
اعتبار نیست یقین به بر پایی
ساعتی دوست و ساعتی دشمن
حزب بادند و حزب اهریمن
دل مبند و دل مده ای دل
روزها معشوق اند و شبها وِل
گاه گاهی شده اند انسان ها
لحظه ای شاد و لحظه ای غم ها
دل رها کن بچسب به قبرستان
خیری نیست حتی در هندوستان
چو کنی آغشته تو دستانت را
به عسل دهی تو دوستانت را
کافیست نظر کنند حلوایی
کاه کوه کنند، کنند بلوایی
فکر خود باش که به فکر خودند
ظاهراًخوب و باطناً بی خودند
صد هزاران و بلکه هم بیشتر
حافظا نیکی کرده ای به بشر
حیف و افسوس و هزاران حسرت
جز به شر از کی دیده ای رحمت
پس رها کن و فکر عقبا باش
حدالامکان به خلوتی جا باش
۲۰ تیر ۱۴۰۱/ طبیب حافظ کریمی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 24 تیر 1401 16:43
.مانا باشید و شاعر
حافظ کریمی 31 تیر 1401 10:27
درود و هزاران درود بر شما