《شاخه نبات》
شانه های خمیده ام
خیرات کدام اندوه بود؟
که دیر سالی ست
بخت من همرنگ زُلف سیاه توست،
نمی دانم چگونه پایان مصرع شعرم
ختم بخیر خواهد شد
در شاخه نبات چشمانت
که همچون فالِ خوشِ حافظ
پرسه می زند حوالی
دیوانِ نشسته بر طاقچه ی دلم!
شاعر: مرتضی سنجری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
اشرف السادات کمانی
-
narges omidi
-
علی احمدی
-
گوهر قوامی
-
فرزاد الماسی
-
مریم عرفانیان
نظر 2
امیر عاجلو 07 امرداد 1401 18:50
درود بر شما
مرتضی سنجری 08 امرداد 1401 03:44
سپاس مهرتان
????????????