تحفه ی مرغوب

ارسال شده در تاریخ : 01 خرداد 1402 | شماره ثبت : H9424951

رفتی و با رفتنت در سینه ام آشوب شد
شادمانیهایمان در شهر دل ، سرکوب شد

رفتی و داغت بود ساکن میان سینه ام
جوی جاری شد ز چشم و دشت رخ مرطوب شد

خیل غم از هر طرف چون لشکری سرکوبگر
زخمه بر جانم زد و تار تنم مغلوب شد

بر سرانگشتان دستم مانده بوی زلف تو
عاقبت هم در چلیپایت دلم مصلوب شد

رفتنت انداخت بر ارکان هستی ام شکست
چرخ روز و روزگارم ناقص و معیوب شد

خواستم تسکین دهم درد دلم با چامه ایی
واژگان در صف شدند و این غزل مکتوب شد

در میان جان راضی شور بر پا میکنی
از همین شور است شعرش تحفه ایی مرغوب شد.

سیدرضاموسوی راضی
غزل در بحر
رمل مثمن محذوف