پایـــانِ تمـــــامِ روزهــا روزی بـــود
کاین خاک ِاسیر؛ مُلک شب سوزی بود
هر سو که نظر کرد خدا مرگ گذشت
افتاد ستـــاره ای به ویرانــه ی دشـت
شیطان به ظهور سایه ی مرگ گریخت
در بستـر رودها چه خـونها که نریخـت
ادغـــامِ تمــامِ قـــومِ اهریمـــن بود
جـــلاد به فکرِ تیشــه بر گـردن بود
یک تیشه به شکلِ داس نحسی ملعون
جامانــد ستــاره در دل آتــش و خون
گویی که به رنگِ سرخ گردید زمان
خورشیــد خـرد بِمُرد و پاشید جهان
منصور فرزادی ۲۰۱۶
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 01 آبان 1401 10:08
!درود