درست است زندگی سخت است
و درد داریم همه یک جور
ولی داریم خدایی یک
که یک لحظه اگر خواهد
کند انسانِ خود راحت
ولی باید کِشیم سختی
که دنیا را بداریم قدر
جوان بودم خوشی کردم
صفا کردم صفا کردم
همه کارم خطا بودش
همه عمرم تلف کردم
شدم پیری
به فکر رفتم
که تازه یادِ او کردم
بدانیم اول و آخر
شبی آرام و ناآرام
از این دنیا بخواهیم رفت
سوالِ بنده هم این است
که ای انسانِ بی ارزش
چرا حرص و طمع داری؟
به قولِ گفتنی ام که
تو میدانی که میمیری
چرا انقدر ولع داری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 10
امیر عاجلو 09 اسفند 1401 01:02
درود بزرگوار ا
علیرضا خسروی اصل 09 اسفند 1401 13:11
خیلی ممنون
حسن مصطفایی دهنوی 09 اسفند 1401 06:59
سلام و درود
بسیار زیبا است
سربلند و پاینده باشید
علیرضا خسروی اصل 09 اسفند 1401 13:12
سلام استاد
خیلی ممنونم
بابت نظر دادن
لطف کردید
کتایون رها 09 اسفند 1401 12:11
رای دادم !! اما نه برای . . ( نیمایی )
سلام شاعر آینده
گفته بودم مطالعه کن و بدینگونه قوالب را بشناس
اینک از طولانی سرودن پرهیز کن
پیشرفت خوبی دارید
موفق و پیروز باشید
علیرضا خسروی اصل 09 اسفند 1401 13:14
سلام به شما
امیدوارم سلامت و پاینده باشید
والا بنده یک چند وقت هست که بدلیل تحصیل واقعا وقت ندارم که این کارها رو انجام بدم.اما سعی ام رو میکنم که شعرم رو کوتاه کنم
بابت رای هم لطف کردید
علی آقا اخوان ملایری 09 اسفند 1401 15:36
درود بیکران بر شما استاد و شاعر گرامی
بسیار زیبا، موزون، لطیف و دلنشین سروده اید
دستمریزاد
قلمتان نویسا
علیرضا خسروی اصل 09 اسفند 1401 17:17
خیلی ممنون
علی معصومی 10 اسفند 1401 00:57
سلام جناب خسروی نازنین
♡♡♡
رقص قلمت زیباست
علیرضا خسروی اصل 10 اسفند 1401 12:53
خیلی ممنونم هستم
نظر لطف شماست