عمر بگذشت و من از کرده ی خود ناشادم
که چرا سر به ره ِ مهر بُتان بِنهادم
یک دم از خواب و خور و کار جهان ناسودم
غافل از خود بُدم و راز نهان نگشادم
کاش می شد که به یک باره زمان برگردد
قدرِ هر ثانیه اش دُرِّ گران می دادم
دیگر از بخت ِبد و باد ِ خزان کِی نالم
هر چه آید چه خوش آید بُوَد اندر یادم
ارجِ امروز اگر انعامی بداند خوش باد
دیگر افسوس گذشته ندهد بر بادم
غلامرضا انعامی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 07 اسفند 1402 17:07
درود بر شما
غلامرضا انعامی 08 اسفند 1402 19:03
درود و سپاس بزرگوار.
فرامرز عبداله پور 08 اسفند 1402 13:26
درود
زیبا ودلنشین و پراحساس
سروده اید
????❤????⚘????
رقص قلمتان ابدی
غلامرضا انعامی 08 اسفند 1402 19:03
درود و سپاس فراوان.
تندرست و بهروز باشید.
محمود فتحی 10 اسفند 1402 09:42
سلام براحساس پاک شما شاعر گرامی
غلامرضا انعامی 21 اسفند 1402 15:39
درود و سپاس از مهرتان.