منا مرتضائی

انتظار

ارسال شده در تاریخ : 24 اردیبهشت 1402 | شماره ثبت : H9424861

بیا که دلم تنگ شده است
بیا که حجم واژگان کم شده است
سراغت را میگیرم گاهی از ماه زیبا
و‌گاهی از موج دریا...
غافل از دو دیده ی پر بار من
کس ندارد خبر از حال من
گسسته شده زنجیره ی وفا
بغض گلویم سخت تنگ است و هست در خفا
سایه انداخته تاریکی بر سیمای من
رفتنی نیست تلخی از دنیای من
پیوسته هستم دریاد خاطراتت
چشم انتظارم به امید بازگشتت
عمیق کردی چین ابروان من
آموختم خنده ی دلقک وار را من
در رقم این سرنوشت شده ام گنگ
بزرگترین آرمانم شده است مرگ
سکوتی بی پایان نقش بسته بر لبان من
عشق من،دنیای من
آسوده گریختی از رویای من
باز گرد و باز تداعی کن لحظه های شیرین را برای من