بردیوار عمر نوشتم
قدم هایت را
آهسته بردار
هنوز قطار خوشبختی ام را میبینم
از دشت های دور
پشت کوه های حسرت
واز لابلای
جنگلهای سر به فلک کشیده،
دست تکان می دهد
عقربه های زندگی ام
خواب به چشم ندارند
و با شکفتن گلهای پامچال
کنار ریل
چشم براه آمدنش هستند
#افسانه_ضیایی_جویباری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 10
امیر عاجلو 07 اسفند 1402 17:06
درود بر شما
فرامرز عبداله پور 08 اسفند 1402 13:27
درود
زیبا ودلنشین و پراحساس
سروده اید
????❤????⚘????
رقص قلمتان ابدی
افسانه ضیایی جویباری 08 اسفند 1402 20:17
درودوسپاس ازشماجناب عبدالله پورارجمند
افسانه ضیایی جویباری 08 اسفند 1402 20:16
درودبیکران برشماجناب عاجلوارجمندبسیارمتشکرم
یاسر قادری 07 اسفند 1402 19:25
مرحبا بانو
افسانه ضیایی جویباری 08 اسفند 1402 20:18
سلام وسپاس ازشماجناب قادری گرانقدربینهایت متشکر
فرامرز عبداله پور 08 اسفند 1402 13:20
درود
زیبا ودلنشین و پراحساس
سروده اید
????❤????⚘????
رقص قلمتان ابدی
افسانه ضیایی جویباری 08 اسفند 1402 20:19
محمود فتحی 10 اسفند 1402 09:29
سلام بانوی بزرگ قلم توانای شما گل باران احسنت
عمر درپشت کوه های حسرت چه واژه ی زیبایی
افسانه ضیایی جویباری 10 اسفند 1402 17:14
هزاران درودخدمت شماجناب فتحی استادبسیارارجمندبی نهایت سپاس ازتوجهتان،می آموزم درکنارشمابزرگان