سلیمان حسنی

امتیاز اعضا:

مِهر غم افزا

ارسال شده در تاریخ : 14 مهر 1395 | شماره ثبت : H944073

همه از مِهــرگـویند ومن‌ازقـهر
چه‌آمد بر سَـرِخـوبانِ‌ این‌ شهر
زِ جمعِ کـــودکانِ یک دبستـان
فزون‌ از نیمـــه‌اند از مستمندان
کَسی‌حالا به‌ فکـرِ دیگری‌نیست
ویا در خــانه‌ها نان‌آوری نیست
بمیــرم هفت باری ٬ بینِ هـــفته
زِ دردی کـــه درونِ دل نـــهفته
برای رنگِ زردِ دانــش آمــــوز
برای فقـــر و دردِ خانمــان سوز
بـــرای پـایِ بی کفــشِ گـروهی
که کـرده‌ در دلم‌ غم‌ را چوکوهی
برای او که گفت آقـــا کجــــایی
حَسَن ٬ بیهوش‌ شد از بی غــذایی
نــــدارد دفتـــر و فُـرم و کتــابی
کتک‌از اوستا ٬ خــــورده حســابی
چرا ٬ چـون در کَفِ صـافِ مغــازه
نوشتـــه چند خطی ٬ بی اجـــــازه
دلِ‌حامی‌ چنین‌ پُر درد و رنج‌است
برایش دفتــری ماننــدِ گنج است
فـــــدایِ آنکه دسـتِ خیـــر دارد
نـــــگه ٬ بر مشــکلاتِ غیــر دارد
خـــــدایا ٬ دردِ مـــردُم را دوا کُن
زِ فقـــر و رنـــج ٬ آنـان را رها کُن
نباشــــد آه و حسـرت بیـــنِ آنان
و یا شـــــرمنده بهرِ لقمـــه ای نان
همه ٬ ســــرزنده و مســرور باشند
زِ فقــــر و دردمنـــدی ٬ دور باشند