بابِ دلِ مرغانِ عاشق می نویسم
فرمان دهد جان، از حقایق می نویسم
تفسیرِ سنگ و تیغ و شلاقی ندارم
خاموشم و مانند سابق می نویسم
از انحنای موی باران خورده ی یار
و ز عاشقی های شقایق می نویسم
موجِ نگاه سبز، از احساس گرمی
در انزلی و روی قایق می نویسم
وقتی که می خواهم بگویم شعر یعنی
بی اختیار از شعر طارق می نویسم
طارق خراسانی
11 مرداد 1396
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 3
محمدجواد منوچهری 18 امرداد 1396 20:35
سلام وعرض ارادت استاد طارق خراسانی عزیز
شاعریتان مستدام
محمد جوکار 20 امرداد 1396 23:41
از انحنای موی باران خورده ی یار
و ز عاشقی های شقایق می نویسم.
همواره درود بر استاد بزرگمهر و بزرگوارم جناب خراسانی
خرسندم که باز هم غزلی نغز و دلنشین از اندیشه و احساس نابتان میخوانم
در پناه خالق پروانه ها
کرم عرب عامری 21 امرداد 1396 23:00
سلام و عرض ادب گرامی
همیشه تندرست و شاعر باشید