فریاد هر شب با گلویم شرط می بندد
غمنامه ها را می برم در خلوت سینه
کم می شوم از خود به ضرب ِشست ساعتها
هر روز می بازم به تصویرم در آیینه
مبهوت یعنی این من ِبیزارِ از بودن
گنگی که خواب هر شبش درحال تعبیراست
دل را به دریا میزنم تا رد شوم این بار
از جادّه ی سستی که در رویای تعمیراست
پل می زنم از ابتدا تا انتهای شهر
در هر قدم کابوسهای تلخ و تکراریست
این شهر در آغوش من بسیار باریده
خون تمام کوچه ها بر گردنم جاریست
چک چک صدای اشکهای آسمان است این
باران کجا یاداور خانه نشستن هاست ؟
بگذار تا بغضم دوباره بشکند ، بشکن !!
وقتی سزای زندگی در خودشکستن هاست
کم کم به آخر می رسد هر قصه ای اما
پر...پر بزن،
پر ای پرنده ...
خط پایان است
پرواز کن ،پرواز کن ،آنسوی دریاها
اینجا اگر ماندی ته دنیا بیابان است
مریم ناظمی
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
سیدعلمدار ابوطالبی نژاد
-
مهدی دلخانی
نظر 7
پژمان خلیلی 27 دی 1398 17:58
نه نوازش نگاهی، نه ترنم پیامی
نه ترانه امیدی، نه نوید انتظاری
امیر عاجلو 26 اسفند 1398 14:51
مجتبی جلالتی 08 فروردین 1399 09:34
باهزاران درود
بسیار لذت بردم
پرواز خواهم کرد
خسرو فیضی 21 فروردین 1399 13:06
. با بهترین درودهایم
. استاد مهر بانوی فرهیخته عالی سروده ای بود
.
منوچهر فتیان پور 30 فروردین 1399 16:58
پایدارباشید
طارق خراسانی 05 اردیبهشت 1399 20:05
سلام
عالی ست
در پناه خدا
سیلویا اسفندیاری 07 اردیبهشت 1399 01:49