پائیز رفت و فصل زمستان غم رسید
باد خزان به زلف پریشان غم رسید
از برگریز حادثه نسل درخت باغ
آرام تا کرانه ی ایوان غم رسید
ققنوس ها به طرز عجیبی خزان شدند
سیمرغ زار و خسته به کیهان غم رسید
از باغ رفته طعم طراوت به جان باغ
آسیب های تازه و پنهان غم رسید
ما در سکوت آینه پهلو گرفته ایم
وقتی خزان به لهجه ی بنیان غم رسید
حجم نگاه عشق نصیب "پرستش" است
وقتی خزان به حجم زمستان غم رسید
#پرستش_مددی
۱۳۹۶.۱۰.۰۲
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
علی معصومی 27 اردیبهشت 1399 14:26
☆☆☆☆☆