ببار. !
ببار بر سرم ای ابر نوبهار؛ ببار
بباربرسرِاین تیره روزگار؛ ببار
زمین تفته تری ازدلم به عالم نیست
براین کویرعطشناک شوره زار ببار
ببار تاکه بشویی غباری از رخ دوست
برای خاطراین جانِ بیقرار ؛ ببار
زلال شبنم اشکی به گونه ام جاریست
براین فسرده گلِ زرد بی بهار ؛ببار
دلم گرفته ازاین آسمان قیراندود
براین غمین سیه روز سوگوار؛ببار
تو کز دیار سکوتی؛ غریب می آیی
براین غریب جدا از دیار و یار؛ ببار
چو لاله زار مرا سینه ایست خون آلود
تو نیز بر دل خونینِ داغدار؛ ببار
به میهمانی تسکین چرا نمی خوانیم ؟
براین نشسته به درگاه انتظار ؛ ببار
چگونه پر بگشایم که زاده ی قفسم
براین شکسته دلی هایم آشکار ؛ ببار
غمی به وسعت آفاق بیکران دارم
به حال زار من ای دیده زار زار ؛ ببار
نشسته بر دلِ تنگم غبار درد و دریغ
برای شستن آیینه از غبار ؛ ببار
لبان خشک شفق جرعه خواه همت توست
ببار بر لب خشکیده اش ببار ؛ ببار
غزل از - مجید شفق
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
میرعبدالله بدر ( قریشی) 10 اسفند 1396 22:08
درود ها
زیبا بود
موفق باشید.