3 Stars
پژمان خلیلی

هرروز کور سوی امیدی مرا نشانه ی!

ارسال شده در تاریخ : 22 آبان 1399 | شماره ثبت : H9413607

هرروز کور سوی امیدی مرا نشانه ی است
-که با نور و تاریکی ، گلاویز می نشیند
-تَوهم ِهمین سیاق وُ توحش همان تبِاروُ توقع ِهمین کور سوی نشیمنگاه
-
-افکاری ترس مهیب را به عآقلانه نگاهی بر انداز می کند

-گویی هنوز رخ نداده برخوردی که ِ مدید دورانی ست به جریان نشسته
- تو گویی باهم ها، به، با یدها سوُق می نشاند
-اَعمالی ته زار، نظاره کلام را منتظر می نویسد

-ناکجا را در کجای همین جا ، جاده ای جنجالی متصورمی کند؟

- مگر مرگ وُ مرد ،
- مگر زندگی و ُجهد،
- مگر تندیس و ُجام ،
- مگر تحمیق وُاَنگ

-هر روز کور سوی ِ امیدی مرا نشانه ای است
که با نور و تاریکی ، گلاویز می نشیند

شاعر از شما تقاضای نقد دارد

تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
ارسال ایمیل
کاربرانی که این شعر را خواندند
این شعر را 87 نفر 176 بار خواندند
امیر عاجلو (23 /08/ 1399)   | کاویان هایل مقدم (24 /08/ 1399)   | پژمان خلیلی (24 /08/ 1399)   | علیرضا علیدادی شمس ابادی (26 /08/ 1399)   |

رای برای این شعر
تعداد آرا :4


نظر 4

سریال خاتون قسمت6
سریال خاتون قسمت 6
تبلیغات فرهنگی
تو را به هیچ زبانی
بازدید ویژه
ورود به بخش اعضا

تولد اعضا