چرا کسی دِگَر !، فلسفِ ما را ، ندید می گیرد ؟
چرا سَری به سَرانی که سَر تراند ، خُرده می گیرد
چرا !
چرا! به عهَد گلستانمان کسی زفتنه نگفت !
چرا فسونِ اُمتم از ترس ، جان نمی گیرد!
هَوار وُ هَوار وُ هَوار ،از همه حال
که هآر گله ای ِ ، زنده دار را، خطا نمی گیرد
اَمان اَمان/ چُو بِبُردی، بِهوش قرعه ی حاشارآ ،
چرا چراییی ، چِ را، چه ای نمی گیرد
***
دریغ وُصد افَسونِ فلسف ِ دلارایی !
نهان نَما نُو نَما را ، بنام طره می گیرد ،
اَمان و دِریغا که سِیل مرد افَکن
ـ هَوار /وُ/ هَوار /وُ /هَوارِکمال را ، نگار می گرید
چرا، ! چرا ! به ترکمَنآچایمآن کسی نمی گریی ست
چرا فِغان ابرسیه چُرده ، اقِتباس می گیرد
مرا بدان به سُهَیلا. . . ، سُهَیل مآندگان . . . سوگند !
که حُقهِ، مَسند اِعتبار را به پَشم هم، نمی گیرد
که حُقه
مَسند اعتبار را
به پشم هم
نمی گیرد
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 10 فروردین 1400 20:44
درود بر شما