رفیقـا گـر بـیایـد خـرده سنگی
خدایـت را تـو یاد آور به رنگی
نـشایـد کینـه ور گـردی به دنیـا
کـه دنیـا کینـه ور شد، چون پلنگی
٭٭٭
بـرادر جان به وقـت کار تنگی
زِ حلم و صبـر خود بنمـا درنگی
اگـر دنیـا بجنگـد با تو صد بار
تـو نـتوانی که بـر دنیـا بـجنگی
٭٭٭
دل بِـدهـم در رهـت از بندگـی
تا نـرود در ره پـژمردگـی
سـر بـنَهـم بـر سـر فرمـان تـو
فَــرِ تـو دارد سـر ، سـر زندگـی
٭٭٭
بنـده زِ ترسـت بـکنـد بندگـی
تا کـه نـبینـد زِ درت راندگـی
طاعـت حُـکمت بـکند روز و شب
هـر که بُـوَد از تـو به ترسندگـی
٭٭٭
هـر که نـیایـد به ره بندگـی
مـی رود آن در ره آزردگـی
گـر نـکند تـوبه زِ کـردار خـود
زندگی اش مـی شود آن مُـردگـی
٭٭٭
نسیم گلشن زنده یاد حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 16 آذر 1401 08:43
.مانا باشید و شاعر
حسن مصطفایی دهنوی 18 آذر 1401 07:33
درود ها استاد
لطف دارید