« امید »
یا حیّ و یا مجید2، ما به تو داریم امید
تا اثر نیک و بد ، لطف تو آرَد پدید
در دو جهان شاد شد ،هر که صفاتت شنید
لطف صفات تو را ، هرکه بدید و چشید
دولت جاوید یافت ، کی شود آن ناپدید
نیکی ز نیکان ما ، نیک تو آرَد پدید
لطف تو گسترده شد ، در همه عالم رسید
کور وکر است آن بشر،لطف تو را گر ندید
سفره ی لطفت چنان پهن زمینها شده
هرکه به هرجا رسید،سفره ی گسترده دید
منت خاک دارد و بر همه کس لازمس
هرکه دراین خاک خُفت3،راحت وآرام دید
لطف وعنایت ز تو،هرکه در این خاک دید
بار امانت بِـبُرد ، منت خاکت کشید
ای حسن از منتش ، باز بدار این امید
تا که به درگاه آن، باز شوی رو سفید
٭٭٭
2- زنده و شریف – از نامهای خداوند متعال 3- خوابیدن
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5