چقدر نزدیکم ،همچونان همسایه
به یقین فاصله ام کمتر از یک نفس است
آسمان دست مرا گاهی هم میفشارد چه لطیف
صبحگاهان خورشید میتراود به منو جان مرا نوش دهد، با همان گرمایش
بارها دست من و داس شب اول ماه با هم آمیخته اند
تو اگر شک داری ، لحظه ای شامه خود را بنشان ،
تا تو باور بکنی منو او سایه ساریم و بهم چسبیدیم
من که باور دارم آن خدا جان من است ،
که مرا در همه احوالات زمان امتحانم نکند ، بلکه یاری بکند
تا نباشم تن بی جان چو دگر اندیشان،
چون کسانی که خود از خود همه کاری بکنند
او مرا خلق بکرد ،افرین گفت و سپاس
من خیالم همه او ،ذهن من دیدار است
محسن جوزچی۱۹/۶/۱۳۹۹
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 12
امیر عاجلو 06 اردیبهشت 1400 05:47
درود و سلام موفق و مانا باشید
محمد خوش بین 06 اردیبهشت 1400 06:15
۰درود بر شما
محسن جوزچی 06 اردیبهشت 1400 10:53
درود بر شما ،سپاس بیکران از دیدگاه شما
محسن جوزچی 06 اردیبهشت 1400 11:05
جناب خوش بین ،از دیدگاهتان کمال سپاس دارم
سیمین حیدریان 06 اردیبهشت 1400 10:34
درودها
محسن جوزچی 06 اردیبهشت 1400 10:54
سیمین بانو ،درود بر شما ،سپاس از دیدگاه در مهرتان
کاظم قادری 06 اردیبهشت 1400 16:28
سلام ودرودتان بی پایان باد ومرحبا برشما
محسن جوزچی 06 اردیبهشت 1400 17:27
درود بر شما از لطف همیشگی شما سپاسگذارم
کیوان هایلی 06 اردیبهشت 1400 23:09
درودها بر شما گرامی
زیبا سرودید
جواد امیرحسینی 06 اردیبهشت 1400 23:35
سلام و درود. بسیار عالی بود
محمد علی رضا پور 07 اردیبهشت 1400 10:30
چه لطیف
محسن جوزچی 08 اردیبهشت 1400 16:30
جناب رضا پور ،درود ،از مهر شما سپاسگزارم