مادرم...
(برای مادرم که شمعی بود در تاریکی های این دنیا... و خاموش شد)
سال را من به گمانم
یک هزارو سیصدو هفتادو شش
رمضان بود آن ماه
همه جا تاریک
همه جا ظلمت
ساعت سه صبح
وقت وقتِ سحری
من‌و مادرو پدر
پای سفره سحری
با خواهر
مادرم پاک زن خوبی بود
مادرم شیر زن نیکی بود
ناگهان فصل خزان
باد وزید
مادرم با خود برد
تک‌و تنها ماندیم
...
سالها طی کردیم
یاد مادر هستیم.
سعید فلاحی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
milad norouzi
-
مهدی ایزدی
-
نجمه کی خا (روشا)
-
سمیه مردیان
