شعرهایم...

نظر 14

• 

  امیر عاجلو   26 فروردین 1399 16:30

  لطیف و دلنشین
  • 

    عباس جوخواست   27 فروردین 1399 04:05

    
• 

  لیلا طیبی   26 فروردین 1399 16:53

  درود و ادب
  
  احسنت
  
  زیبا بود
  
  
  
  • 

    عباس جوخواست   27 فروردین 1399 04:05

    
• 

  فاطمه گودرزی   26 فروردین 1399 17:29

  درود برشما
  • 

    عباس جوخواست   27 فروردین 1399 04:05

    
• 

  ولی اله بایبوردی   26 فروردین 1399 19:19

  درد نامه اجتماعی
  
  با ندای امر به معروف و نهی از منکر
  
  درودها
  
  
  • 

    عباس جوخواست   27 فروردین 1399 04:05

    
• 

  عباس ذوالفقاری   26 فروردین 1399 19:56

  سلام.....متاسفانه مواردی که اوردید بشدت قلب ادم را اندوهگین میکند.....در پناه خدا باشید
  • 

    عباس جوخواست   27 فروردین 1399 04:05

    
• 

  عباس جوخواست   27 فروردین 1399 04:03

  عشق ؛
  باورم را زیرو رو کرد
  آنگاه ،
  در لابه لای روشن تراز تاریکی !
  آنقدر به چله نشستم
  که باد های مسموم
  آواره ی پنجره های بسته شدند ؛
  
  چه تماشایی ست
  آرامش دریا ها و شقایق ها
  از اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ
  
  
  عباس جوخواست
  
  
  
  سلااااااام
  عرض ادب و ارادت دارم
  جناب فلاحی دوست ادیبم
  عالی مرورتان کردم
  
• 

  ایمان اسماعیلی   27 فروردین 1399 14:34

  درود شاعر
  همگی زیبا بودند و تلخ
  
• 

  خسرو فیضی   29 فروردین 1399 13:50

  . دلاور مرد ایران زمین از تبار کاوه و آرش .
  . بهترین درودهایم را تو باش پذیرا
  . ای شرمگین چهره هایتان در لابلای گلواژه گان این شعر
  . کجاست آن شمشیر و خورشید عالم تاب
  . تا کند تزئین . . سپید و سبز و قرمز را
  . . . آن درفش کاویانی را
  .