تو در ویرانی بال کبوتر دست داری
بدون شک در آن پرواز پر پر دست داری

خودت را جای باران جا زدی امّا اسیدی
تو در پوسیدن پیراهن تر دست داری

طناب یک گناهت را نمی گیری به گردن
ولی در زخم خورده قدّ خنج...

رنگی از غم خانه ی چشمان من بر تن گرفت
یوسفم دیر آمدی غم خانه را از من گرفت

تا نبودی گوهر چشمان من بی جلوه بود
با تو اما اشک شوقم شوق جوشیدن گرفت

سیل بی آبی تمام آسمان را برده بود
ابر ها را از ه...

دریا به قلب پاک تو دارد حسادت می کند
از نقش تو در پیرَن آبی شکایت میکند

دریا دلم ! دریا به فریاد و خروش افتاده ست
شاید که از ما قصه ای ساحل حکایت می کند

مهتاب دریا را ببین مبهوت و مات صورتت
تا ص...

لبت تر شد از آن کندو غزل می ریزد انگار
چه ترکیبی می و شعر و عسل می ریزد انگار

تو ماهی و طبیعی بوده این زیبائیِ خاص
که از رو و سر تو بی عمل می ریزد انگار

چه غم داری ؟ از آن شب که سرت بی شانه مانده ...

زندگی تکرار در تکرار یادت می دهد
می شود تکرار غم پیکار یادت می دهد

آمدن یک بار و مردن بی نهایت بار بود
مرگ را عمر مشقّت بار یادت می دهد

استخوانت را شکسته چرخه ی دنیا ولی
تا صدائی بشنوی هشدار یا...