عاقبت مه مرا در خود بلعید.
می دویدم و فریاد می زدم
اما تمام راه ها ناپدید شده بودند
پیش از آنکه قله را ترک کنم 
مه از راه رسیده بود...
هر بار پیش از رفتن
گمان می کردم که باید تو را ببینم. 
اما
حال دیگ...

ﺯﻣﺎﻥ ﺑﻨﺪﻣﯽ ﺁﯾﺪ
ﻭ ﺷﺐ،
ﻣﺴﻠﻮﻝ ﻭ ﺭﻧﺠﻮﺭ
ﺍﺯ ﺣﺮﮐﺖ ﻣﯽ ﺍﯾﺴﺘﺪ
ﻧﻪ !
ﺍﺯ ﺳﭙﯿﺪﻩ ﺩﻡ
ﮐﺎﺭﯼ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﯿﺴﺖ
ﻣﺎﻩ،
ﺩﺭ ﻣﺤﺎﻕ ﺍست!
...

برای تمام بوسه هایی که مردند، 

تمام بوسه هایی که گم شدند،

گیسو به باد خواهم داد

سپیده که بدمد

از این جهان خواهم رست
...

ما مست بودیم،

چنان بی خود، که حتی

دست هایمان را

از یاد برده بودیم

چنان بی صورت،

که آینه به ما می خندید

با بوسه هایی که

بر گلبرگ های ماگنولیا،

محو می شد،

بی آنکه حتی لبی

بر صورتمان نق...

تیره تارم
مسکوت
کج و معوج
همچون آدمی
که در تاریکی 
راهش را گم کرده است.
غصه ای نیست
چاره
چند قطره اشک
بعدها
به جایش می خندم
اما
در حقیقت امیدی نیست
آدم ها
راحت حرف می زنند
خوب تر می خندند
نه!
سوگند م...