سکوت!

در صدای گلویم پیچید

دندانِ در

دندانه های کلید را خورد

دردها به اجبار

سنگریزه های افکار را

به دریا خواهند انداخت

و من

در مشورتِ کشمکش 

زبان افکارم

زبانه های در را خواهد جوید،

احساس گیج...

عادت می کنم به یخچال
ثابت و بی سکوت
هیچ کس نمی داند!
دلم می گیرد،
گهگاهی
درش را آهسته و بیهوده سوی دلم باز می کنم،
بطری آب را
برای فروبردن آرامش دردهایم سر می کشم،
نگاهم می رود به انسولین های خودکاری
...

چشمانم پر می کشد
از لایه های خاکستر ترس!
بر می گردم به عقب
زاغکی پنیری دزدید
نه!
دوباره به عقب
زاغکی پنیرش را به روباه گرسنه داد،
پر می کشم
از رنج های حک شده کلاغ
و بر دلهای وحشت زده از تاریکی فرود م...

باغ می گوید:
که گل زیباست در میان سبزه ها
چلچله با حنجره
رازِ گل را می نوشت،
راهِ باران تا زمین
شوق وصل یک نگاه!
باد از هر طرف در گوشِ گل
دلخنده ی یک زندگی
پروانه اما دور خود
چرخشی با یک ادا
نازِ گل ...

بدتر از خوبیِ لغزندگی برف
نمِ کفشی است که در پا جریان دارد
زندگی را اگر از دیده ی عاقل نگری
چشم خود را باید از جور بی مهران بست
زندگی راز شادی پیکر مستان نیست
غم بی تابی بیداران است
یا قرنطینه شدن می...