« سلاخ ستاره»
برای چند هزارمین بار
دلقک پیر
خودش را از خواب زمین برخاست
آیینه/ لبهای خندان/ شنل خاکستری/ کلاه سرخ
شهر بادهای سرخ و سیاه
پی نوشت"و گذر ستاره ای...

واژانه ی (1)

حضور


دریچه ی باز:
آفتاب
باد
باران
برف


دریچه ی بسته:
آسمان
آسمان
آسمان
آسمان




واژانه ی (2)



سربازها



آواز قناری
زن/مرد
گلهای سرخ
**
آوای ...

َ «رویای سیاه»
اتاق سیاه
دودهای سپید
کودک خاموش
مادر اما در خود شماره می کند
لحظه به لحظه
ثانیه هایی که پدر را از خودش گم می کند
و تمام صفحات آلبوم را
ورق /ورق
درون ...

« تناروح»
پنجره ابری
اتاق ابری تر
سجاده سیاه [سقف شیشه ای ]
_چرا بند نمی آئی تو؟
_بگذار شب سپری شود بعد...
و بغض شکست
سکوت اتاق را
کمی بعد...
خواب ناگاه بر سجاده
دشت
س...

« کلید طلائی»





واژه زن روی سطر باد
هزار بار در خود طوفان
مرد اما
سکوت را میان طوفان نشسته بود
_گیلاس سرخ یا قهوه؟
_تنها یک جرعه آب!
_آخر چ...