هنوز از بعدِ ویرانے، به عشقت خانه پابرجاست
تمامِ شهر مے داند، نبودت سخت و جانفرساست

تمامِ عمرِ من با غم، گذشت و نای گفتن نیست
نگاهے کن به چشمانم، تمامِ ماجرا پیداست

دلم را وعده دادم تا تو برگر...

مرو از دست که از پا به خدا می افتم
دست و پاگیرم و از چشمِ شما می افتم

هر چه کردم که "تو" را جای "شما" جا بزنم
دیدم این بین، فقط "من" ز "تو" جا می افتم

کوچه پس کوچه ی تاریک دلم روشن بود
چاله ر...

این کیست که در آینه مشغولِ تماشاست
در عمقِ نگاهش غمی اندازه ی دریاست

چون خشتِ ترک خورده شده، صورتِ سردش
در صفحه ی خط خورده ی رویش ، گِلِه پیداست

از سلسله ناکام شدن ها، گله مند است
از اینکه که...

تا اطلاعِ ثانوی، مردن برای تو، دگر در مصلحت نیست
هرچند لحنِ گفتنم، از ابتدای این غزل، از معرفت نیست

سودآوریِ عشقِ من، پائین تر از حدّی که فکرش را کنم، شد
با این رکودِ عاشقی، اوضاعِ وانفسای ما، پُ...

گِرد تو پروانه وار از لحظه ی پیدایشم
چون قمر بودم به دورت، با دلِ پُر خواهشم

آنقَدَر از عشقِ تو سرشار و خالی می شدم
میلِ طغیان کم شد از امیالِ شوم و سرکشم

ناگهان، گردون، توازن را به هم زد از ...