جواد صارمی

امتیاز اعضا:

بی نام

ارسال شده در تاریخ : 28 بهمن 1396 | شماره ثبت : H945965

مثل مردابی که روزی در خیالش رود بود
نقش نیلوفر برای طالعِ من ، زود بود

در دلِ هر میله ی زندان، رهایی می تپید
گر چه دستان اسیرم در قفس ، محدود بود

بدبیاری ها گلویم را فشرد و دل گرفت
بخت من در ماجرای عشق، خواب آلود بود

سروِ سبزی را که در پای تو خم شد زیر غم
هرچه کردم باز دردش پیش تو مشهود بود

پیش دکتر رفتم از دردی که درقلبم نشست
بی خبر بودم که رگ هایش ، همه مسدود بود

#جواد_صارمی