در شعرهایم بارها پیشت کم آوردم
مانند باران از نگاهم نم نم آوردم

از اشک هایم پشت این ابیات می فهمی
بر گونه هایم دانه های شبنم آوردم

لای نفس هایم ترا تقدیر خواهم کرد
انگار از بیت المقدس مریم ...

بهانه دستِ که دادی که با غزل قهر است
نپرس حال مدادی که با غزل قهر است

نسیم برده مرا در خیال باور صبح
بدون خنده ی بادی که با غزل قهر است

نفس کشیدن عاشق به چشمِ تو بند است
دلت به باغ نهادی که ب...

پرنده با پر زخمی سر پریدن داشت
از آسمان و زمین قصد دل بریدن داشت

چکید قطره ی اشکی به روی گونه ی صبح
گمان کنم که خدا میل آفریدن داشت

نگاه سرد تو را صرف ماه خواهد کرد
کسی که قصه ی عشقش فقط شن...

سایه در سایه ات پرنده ترم
تا نگاهت به عمق جان برسد
مرد رویایی غزلهایم
دستهایت به آسمان برسد

گونه ام بوسه زار لبهایت
سهم آرامشم نفس هایت
هر نگاهم شمیمی از عشق است
بر سر ساحل هوس هایت

خوا...

به من که از همه مجنون ترم شراب دهید
دو جرعه آتش عصیان و اضطراب دهید

مرا به مسلخ تهدید بوسه ها ببرید
به ذهن عاشق من لا اقل جواب دهید

سکوت من غزل عاشقانه بوده و هست
به حرف حرفِ دل من کمی حجاب...