بهانه دستِ که دادی که با غزل قهر است
نپرس حال مدادی که با غزل قهر است
نسیم برده مرا در خیال باور صبح
بدون خنده ی بادی که با غزل قهر است
نفس کشیدن عاشق به چشمِ تو بند است
دلت به باغ نهادی که با غزل قهر است
شنیده ام که نگاه تو سخت دلگیر است
شبیه مردم عادی که با غزل قهر است
صدای زخمِ دل از سمت کوه می آید
شبیه حور نژادی که با غزل قهر است
"پرستش" آه دل خیل بیقراران است
بجز فرشته نهادی که با غزل قهر است
#پرستش_مددی
۱۳۹۷.۰۴.۰۹
@mehrabEparastesh
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 1
علی معصومی 27 اردیبهشت 1399 14:18
☆☆☆☆☆