هر شب دوباره قصد نگاه تو می کنم
تا سر کشد شراب لبت را نگاه من
تو آخرین سروده ی عشقی به دفترم
هر بیت از نگاه تو دارد گناه من

شب نقطه ی تلاقی عشق است و زندگی
دل بر مدار چشم تو در من دمید...

شبی که آبی این آسمان به نامم شد
تو ماه بودی و بوسیدنت حرامم شد

بهار در تن تو از شکوفه می خندید
وعشق تو سبب بسط انسجامم شد

پرنده از نفست مثل بغض می بارید
شبی که لهجه صد آسمان بکامم شد

به ...

یک روز مابین غزل هایم
یک رد پای تازه می فهمی
حجم گلویم را بگیر از بغض
مفهومی از اندازه می فهمی

رد مرا دنبال کن شاید
معنای زخم کهنه دریابی
این جاده را طی کن شبی با من
تا حس کنی شبهای مهتابی
...

پرواز را باید بیاموزی که برخیزی
از شاخه ی خشکی که می دانی خطر دارد
این جاده ها هرچند محتاج میان بر نیست
گاهی برای سیر عرفانی خطر دارد

پرواز را از قاصدک باید بیاموزی
زیرا نگاه قاصدک آرام ...

لابلای تراکم زخمم
رد خون را نمی کنم پیدا
مرهمی از غزل نمی جویم
که کند رود واژه را دریا

درد وقتی که ساده می آید
ساده تر تیر می کشد در من
مثل سر لشکری که بی رحم است
قبض شمشیر می کشد بر من
...