در هوایت چقدر دلتنگم
مثل پرواز آخر قوها
می نشینم که باز برگردی
پای این صخره بعد آهوها

من پر از آتشم نمی بینی
سینه ام از شراره لبریز است
خشکسالی رسیده تا قلبم
عمر من در مسیر پائیز است
...

به هر دری که زدم راه را به من بستند
دلم شکست و تنم را به ضرب کین خستند

به بارگاه تو چون آمدم به موج غزل
به این نتیجه رسیدم که عاشقان مستند

هوا هوای غزل بود و فصل فصل رجز
قناریان همه از...

مثل یک شاه بیت طولانی
غم خود را نوشته ام در شعر
تو همانی که بی بهانه تو را
با غزل ها سرشته ام در شعر

مثل باران که می زند نم نم
میرسم از مسیر سبز بهار
می کشم پای سبزه را در شعر
می نوی...

ای اشک های دیده ی من از تو یادگار
ای ردپای ثانیه های در انتظار

دنیا مدار گردش چشمان مست توست
من مانده ام به سایه عشق تو بی قرار

ای انعطاف خنده ی سر سبز نسترن
ای بی قرار سبزی یک باغ پر بهار ...

هر شب از جام غزل ، شعر تو را می نوشم
درگذرگاه تو از ثانیه ها ، مدهوشم

حس و حال غزلم ، قافیه ی چشمت شد
می تپد قلبم و بی شعله ی تو ، خاموشم

پای چشمان تو یک عمر غزل می خوانم
لای آغوش تو ...