ای اشک های دیده ی من از تو یادگار
ای ردپای ثانیه های در انتظار
دنیا مدار گردش چشمان مست توست
من مانده ام به سایه عشق تو بی قرار
ای انعطاف خنده ی سر سبز نسترن
ای بی قرار سبزی یک باغ پر بهار
در من بریز ، جام شراب نگاه خویش
باران ترین ترانه ی صد فصل افتخار
دریای من ، به رنگ نگاه تو می کشم
تصویر ماه روی تو را ، پای لطف یار
پروانه ها ، همیشه تو را پر کشیده اند
در خلوت شکوه غزل های بی شمار
چشمت بهانه ای ست که شاعرترم کند
ای خاک خورده ترین اشک شوره زار
شرط " پرستش " است در این بارگاه عشق
وقتی بهار می چکد از چشم روزگار
پرستش مددی
۱۳۹۵.۰۵.۲۰
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
محمد جوکار 19 شهریور 1395 23:34
پروانه ها ، همیشه تو را پر کشیده اند
در خلوت شکوه غزل های بی شمار
درود و آفرین بر قلم زیبایتان
پرستش مددی 20 شهریور 1395 18:24
عرض ادب و احترام استاد جوکار گرامی
سپاسگزار لطف و مهر شما هستم
حمیدرضا عبدلی 20 شهریور 1395 08:28
با سلام بانو بسیار عالی
پرستش مددی 20 شهریور 1395 18:25
عرض ادب و احترام
سپاسگزار لطف شما هستم