بی تو در خلوت شبهای غزل میمیرم
بخدا حس غریبی شده دامنگیرم

طرح لبخند تو را بر دل خود نقش زدم
گرچه با قافیه ی بوسه تو درگیرم

پر شده شعر من از زمزمه ی دلتنگی
من که بازیچه ی دست تو و این تقدیرم
...

طعم تلخ قهوه ی بی تو ، پر از دلواپسی
مانده ام با کوله بار خاطرات اطلسی

آه از احساس دلتنگی ، که بعد از هر غزل
میرسم هر شب ، به دنیای سکوت بی کسی

ساده تر دل می دهم ، در عشق بر چشمان تو
هر...

بیقرارم شبیه شب بوها
در نگاهم سکوت می غلطد
مثل کنج خرابه ای غمگین
بر تنم عنکبوت می غلطد

می نویسم دوباره از بغضم
از سکوتم ستاره می بارد
از نگاهم که غرق در شوق است
اشک غم بی اشاره می بارد...

دلواپسی آینه را سنگ نفهمید
فریاد مرا اینهمه نیرنگ نفهمید

زخمی شده ی آتش جنگم گله ای نیست
افسوس مرا ، بانی این جنگ نفهمید

من سوختم از آتش یک عمر غریبی
بغض قفسم را دل دلتنگ نفهمید

در پا...

بعد تو برکه ی مهتاب ، مرا می فهمد
تپش هر غزل ناب ، مرا می فهمد

من لگدمال نگاه تو شدم ، باور کن
قاب عکس تو ، تب و تابِ مرا می فهمد

لابلای غزلم ، خش خش پاییز نشست
بغض نیلوفر مرداب ، مرا می فه...